Muszę przyznać, że spodobały mi się odniesienia do konfliktu w Wietnamie, np przez utwory
muzyczne, czy dialogi bohaterów. Najbardziej ujął mnie weteran, który wsiadł do busa, kiedy
marines wrócili do kraju. Widać było, że kiedy on powrócił do domu, brakowało tych ludzi na
ulicy z transparentami, którzy by witali wojska amerykańskie wracające z Wietamu.
Poczułem, że był jakby zagubiony, rozdarty pomiędzy dwoma lokacjami - domem a polem
bitwy, gdzie stracił wielu towarzyszy broni (motyw bardzo dobrze ukazany w "Rambo", lub
"Czasie Apokalipsy"). Zrozumiałem, że ci teraz powracający, w przyszłości będą wyglądać
podobnie. Słowa głównego bohatera: "Każda wojna jest inna. Każda wojna jest taka sama"
doskonale to obrazują. Pomimo, że nie oddali ani jednego strzału do wroga.